Odmrożenia

Odmrożenie- jest następstwem zadziałania na skórę niskiej temperatury. Może dojść w wyniku tego do zmian miejscowych (stopnie odmrożenia), lub w przypadku dłuższego wymrożenia dochodzi do obniżenia temperatury ciała i do zmian ogólnoustrojowych, czyli do tzw. zamarznięcia.

PRZYCZYNY:

• długotrwałe przebywanie w niskiej temperaturze, przy niewłaściwym ubiorze, ze słabym stanem zdrowia lub mokrym ubraniem,
• najszybciej odmrożeniom ulegają nieosłonięte części ciała (uszy, nos, broda, stopy),
• przyczyną jest brak okrycia, zbyt cienkie lub zbyt grube ubranie w stosunku do pogody (intensywne pocenie się powoduje 15razy szybszą utratę ciepła), ciasne obuwie powoduje natomiast upośledzenie krążenia.
• człowiek szybciej marznie, gdy powietrze jest wilgotne,
• odmrożenie w stanie upojenia alkoholowego- osoby w takim stanie mają złudne uczucie ciepła i są dla tego bardziej narażone na odmrożenia,
• zły stan zdrowia- przemęczenie, wycięczenie, osłabienie, niedożywienie organizmu, anemia, wszelkie urazy ciała (rany, krwawienia), krwotoki, choroby tętnic i żył, po rekonwalescencji (grypa).

OBJAWY KLINICZNE:

Jeśli jest bezpośredni kontakt:

• zmiany miejscowe; cztery stopnie odmrożeń:

I stopień- dotyczy powierzchniowej części skóry właściwej (naskórka), występuje zwężenie naczyń krwionośnych, zanika odbieranie bodźców, skóra jest blada, zimna, lepka, występuje pieczenie, swędzenie, brak czucia, ból, gdy miejsce odmarznie zaczynamy je stopniowo ogrzewać, Jeżeli dojdzie do odmrożenia to miejsce jest sinoczerwone.

II stopień- następuje zniszczenie skóry właściwej i naskórka, występują pęcherze, które mają kolor ciemnoczerwony (wypełnione skrzepem albo krwistym płynem).

III stopień- następuje całkowite obumieranie skóry, występuje martwica tkanek leżących pod skórą. Rana pokrywa się ciemną skorupą przypominającą kolor czarny.

IV stopień- dotyczy wszystkich tkanek- następuje całkowite ich zniszczenie. Następuje okrężna martwica skóry, mięśni, kości, dotyczy części ciała najbardziej oddalonych od serca (stopy, dłonie, kończyny dolne i górne). Aby uratować życie, często konieczna jest amputacja odmrożonego miejsca.

• zmiany ogólnoustrojowe: ogólne przechłodzenie organizmu, dochodzi do stopniowego zamarzania.

Rozróżniamy 3 okresy zmian ogólnoustrojowych:

a) obronny- gdy organizm jeszcze się broni (temp. ciała wynosi 34- 36°) przed utratą ciepła. Występuje: przyśpieszona przemiana materii, dodatkowe wytwarzanie energii przez tzw. dreszcze, skurcz mięśni przywłosowych (gęsia skórka), naczynia kurczą się, aby jak najmniej oddawać ciepło, skóra jest blada, sina. Występuje szybkie tętno i oddech.

b) wyczerpania- organizm poddaje się, przestaje się bronić. Temperatura ciała wynosi 34- 27°. Jeśli temperatura spadnie do 30° osoba traci przytomność. Skóra jest zimna, osoba nie odczuwa zimna, ustaje drżenie mięśni, pojawia się ich kurczowe drętwienie. Oddech i tętno wolne i słabo wyczuwalne, osoba staje się senna, apatyczna, zasypia, jeżeli nie udzieli się pomocy to umiera. Osoba która zasnęła sprawia wrażenie martwej: jest drętwa, ma sine usta i paznokcie.

c) faza śmierci- przed ustaniem akcji serca ustępuję drętwienie mięśni a powstaje ich wiotczenia, źrenice nie reagują na światło i dochodzi do śmierci.

POSTĘPOWANIE

a) zmiany ogólnoustrojowe:

• jeśli doszło do dużego spadku temperatury, to osoby takiej nie można gwałtownie ogrzewać (przenosić do bardzo ciepłego pomieszczenia),
• należy przerwać działanie niskiej temperatury na organizm,
• jeśli ubranie jest mokre to należy je jak najszybciej zdjąć i nałożyć suche, oraz okryć osobę ciepłym kocem,
• nie wolno podawać alkoholu,
• nie wolno wykonywać ruchów czynnych i biernych,