Określenie “Konflikt podbarkowy” po raz pierwszy zostało użyte przez Neera w roku 1972. Opisał on sytuację w której w czasie ruchu kości ramiennej dochodzi do uwięźnięcia tkanek miękkich, co prowadzi do bolesnego stanu zapalnego.
Staw ramienny
Anatomia
Obserwując budowę stawu
ramiennego zauważymy, że pomiędzy głową kości ramiennej a wyrostkiem barkowym
łopatki istnieje niewielka przestrzeń przez którą przechodzi warstwa mięśni.
Są to mięśnie stożka
rotatorów. Mięśnie te umożliwiają nam ruchy rotacyjne ramienia oraz zgięcie i
odwiedzenie w stawie ramiennym. Pomiędzy
warstwą mięśniową, a wyrostkiem barkowym znajduje się coś w rodzaju poduszeczki
zapewniającej dobry poślizg dwóch powierzchni względem siebie. Jest to kaletka podbarkowa
Etiologia
Konflikt podbarkowy
może pojawić się u każdego, kto ma zwężoną przestrzeń podbarkową i często
wykorzystuje ruchy ręki ponad głową
Na schorzenie
to narażeni są szczególnie sportowcy reprezentujący takie dyscypliny jak:
- tenis,
- pływanie,
- piłka siatkowa,
- podnoszenie ciężarów,
- rzuty oszczepem
- rzut młotem
Przyczyn zwężenia przestrzeni podbarkowej można wymienić kilka. Może
ona na przykład wynikać jedynie z zachwiania równowagi mięśniowej, przez którą
cała kość ramienna zbliża się do wyrostka barkowego. Innym powodem zwężenia
jest deformacja krawędzi wyrostka barkowego z jego zagięciem ku dołowi.
Inne przyczyny to:
- artroza stawu barkowo-obojczykowego,
- pogrubienie i zwapnienie więzadła kruczo-barkowego tworzącego strop stawu ramiennego
- brak zrostu między poszczególnymi jądrami kostnienia wyrostka barkowego (os acromiale). Powoduje to, że podczas ruchów ścięgna mięśni stożka rotatorów oraz kaletka podbarkowa trą o wyrostek barkowy i więzadło kruczo-barkowe.
Etiologia
W wyniku mechanicznego drażnienia powstaje stan zapalny.
Zapaleniu towarzyszy obrzęk tkanek miękkich który jeszcze bardziej zwęża
przestrzeń podbarkową i nasila dolegliwości bólowe. Powstaje przewlekły stan zapalny, który ostatecznie może
doprowadzić do uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów.
Objawy konfliktu:
- ból w czasie czynnego zgięcia i odwiedzenia w granicach 80-120 stopni,
- kłujący ból w czasie nagłego odwiedzenia lub zgięcia,
- tkliwość w okolicy wyrostka barkowego,
- zaburzenie prawidłowego rytmu ramienno-łopatkowego,
- ból w czasie snu na boku z zajętym barkiem.
Diagnostyka
Wnikliwie badający doktor rozpozna co dzieje się ze stawem
barkowym. Dla potwierdzenia rozpoznania można wykonać badanie USG, który wykaże
stan zapalny w kaletce podbarkowej oraz oceni strukturę ścięgien stożka. Dzięki
temu że badanie ultrasonograficzne jest badaniem dynamicznym możemy ocenić w
ruchu, które struktury ulegają wklinowaniu w czasie odwiedzenia czy zgięcia w
stawie ramiennym.
Leczenie
Przy niewielkim stopniu nasilenia konfliktu, bez uszkodzenia ścięgien stożka, odpowiednio prowadzona rehabilitacja razem z działaniem przeciwzapalnym ma szansę powodzenia.
Należy kontynuować ćwiczenia rozciągające i kondycyjne z
wyłączeniem aktywności „ponad głową” Dopuszczalne są pojedyncze iniekcje leków sterydowych w celu
zmniejszenia stanu zapalnego. W przypadku
nasilania konfliktu , ewidentnych zmian anatomicznych powodujących cieśń lub
przy uszkodzeniu ścięgien należy rozważyć leczenie operacyjne. Zabieg taki
można wykonać artroskopowo wykonując jedynie dwa niewielkie nacięcia na skórze.
W czasie zabiegu usuwa się
zapalnie zmienioną kaletkę podbarkową oraz więzadło kruczo-barkowe. Można również
wyrównać zagięty brzeg wyrostka barkowego lub też usunąć zmiany ze
zwyrodniałego stawu barkowo-obojczykowego. Całość zabiegu nazywa się dekompresją
przestrzeni podbarkowej. Po zabiegu należy
liczyć się z 3-4 miesięczną rehabilitacją. Kończyny nie unieruchamia się i
bezpośrednio po zabiegu rozpoczyna ruchy bierne i czynne w stawie. Zabieg,
zajęcia rehabilitacji i dyscyplina pacjenta zapewniają sprawny powrót do
zdrowia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz